Ab-ı Hayat Sevda Akyol Baştımar

Kim bilir kaç hazan geçti yüreğimden,
Kaç yaprak bitap düştü çaresizce
Vaktin sırrına eremedi bu deli gönül.
Öyle bir ateş-i hicran ki bu
Feryadımı iç sesime duyuramadım.

Şu kahrolası gurbet bitirdi benliğimi
Dertlerim dibe vurmuş, son deminde
Toparlanmış gidiyor ‘vuslat,’ can yuvamdan.
Meğer;
‘Hayat’ çözülemeyen bir kördüğümmüş.
Özlemimi kimselere anlatamadım.
….
Hava bir parça soğuk, biraz da puslu
Kalbim dinlemiyor artık sözlerimi.
Yıllar korkmuyorum sizden.
Bu kaçıncı hicran, kaçıncı hançer yarası.
Ömrüm bir su gibi akıp giderken
İçimdeki fırtınayı dindiremedim.
….
Heyhat!
….
Denize karşı bir sigara yaktım.
Gemiler sessiz, sular yeşilimsi.
Sahil kasabasında, terkedilmiş bir bankta,
umuda bin bir renkli halkalar dizdim..
İçimdeki çocuğa kızmayın sakın!
O, karşıki dağlar kadar büyüdü şimdi.
Kimler geldi, kimler teğet geçti…
Yıllar, bana hoyrat davranmayın ne olur!
İçimdeki volkanı henüz söndüremedim.

‘Hayat’ haydi gel, barışalım seninle.
Ecel şerbetini içmeye henüz vakit varken
Hırpalanmış gamlı yüreğime
Ab-ı hayat oluver şimdi…

SEVDA AKYOL BAŞTIMAR

Sevda Akyol Baştımar
Sevda Akyol Baştımar son yazıları (Hepsini Gör)
4

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

2 Yorumlar

  1. Sevda Akyol Baştımar

    Teşekkür ederim Hüseyin Bey.

    0
  2. Kaleminize, yüreğinize sağlık.

    1

Bir cevap yazın