Anne (Kadın) Hazal Kader Barın

ANNE ( KADIN)

Ne güzel masallar anlatırdın anne
Ne güzel düşler kurardım dizinde ,
Bilmezdim ki içindeki fırtınaları
Bilemezdim çıkmazları.

Düşünüyorum da
Ne zormuş kadın olmak
Güneşe uzanan her başakta
Sağılan ineğin her memesinde
Dizilen tuğlanın her harcında
Ne çok emeği var kadının.

Sanki dünyaya çeki düzen vermişte
Birileri hep darmadağın etmiş anne.
Bana uzaklığının nedeni olmalı
Belki çok yoruldun sende.

Bunca yükü
Anladımki yalnızca kadınlar taşımış
Bazan dövülmüş, itilmiş, kakılmış
Oysa her evladın bir anası varmış
Unutulmuş kadlr kıymet anne
Hani güzel günler nerde.

Bazan geceleri uyandığımda
Bir bebeğin sancısıyla sabahlayan
Bir sarhoşun dayağı ile ağlayan
Kadınları düşünüyorum,
Kınalı elleriyle sardunyalar diken
Taze gelinleri düşünüyorum
Bağda bahçede kamburu çıkmış
Yaşlı teyzeleri düşünüyorum
Güneşin altında üşüyorum.

Üşüyorum anne
Sen hiç böyle anlatmamıştın hayatı
Yanağına al sürüp çalımlanırdın
Bekide içinden ağlardın.

Şimdiler daha fena oldu anne
Kurşun sıkıyorlar sevdiklerine
Kirleniyor insanlık gün be gün
Hüzün katıyorlar kadınların hüzünlerine.

Elbet gülenler de var
Belki de yalandan dolandan
Gerçeğin gözlerine mil çekilmiş
Ezilen kadınlar görünmüyor anne
Bir avuç vicdan da olamıyor çare .

Sen ne yalan masallar anlatmışsın anne
Rengarenk boyalı odalar
Odalarda mutluluklar
Ne kadar yalanmış meğer,
Hep bir anlık bütün gülümsemeler.

Haykırsaydın ya anne
Biz dünyaya getirdik, uykusuz kaldık diye
Şimdi senede bir gün kutlanıyor kadınlar
Neden sustu bu kadar insanlar.

Hadi anne yeniden anlat
Gerçek olsun bütün masallar.

HAZAL KADER BARIN

Hazal Kader Barın
Hazal Kader Barın son yazıları (Hepsini Gör)
5

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

Bir cevap yazın