1981 yılının en uzun gününde, ailenin ilk çocuğu olarak geldim dünyaya; Eskişehir'in öğle ezanları okunurken. İlkokul sıralarından da, daha önce merak saldım okumaya ve yazmaya. Kız çocuklarının okutulmasının doğru bulunmadığı coğrafyalarda en büyük dileğimdi, okuyup yazabilmek. İlkokul ve ortaokulu bitirir bitirmez, gurbet ile tanıştım öğretmen okulu sıralarında. Yalnızlık, okumak için en çok sığındığım sebebim oldu. Üniversite Ege'nin incisi İzmir'e kısmet oldu ve bambaşka insanların hayat hikayeleri ile doldurdum heybemi. Öğretmenliğin en başından beri, hep okuma sevgisi aşılamaya çalıştım çocuklarıma. Mabedim dediğim kütüphaneler, doğadan sonraki evim oldu. Hâlâ yeni hikayeler dinlemeyi, okuyup yazmayı, yeni şehirler görmeyi ve doğada yaşamayı severim. Son nefesime kadar da seveceğim.