Bahar ve Mutluluk Ragıp Kurt

 
Çiçekler  sordu bana :
 
“ Günlerden beri ,
aramızda geziniyorsun.
İşin yok mu senin?”
 
“ Vardı, bıraktım” 
Dedim.
“Sizin aranıza geldim.
İstemiyorsanız giderim… “
 
Blöf yaptım. 
Aslında ,
yoktu gidebilecek bir yerim.
 
Yıllar evvel ,
büyük bir tutkuyla 
başlayan aşkım 
biteli çok oldu.
Şehir de sıkıyor, 
beni artık.
Her yer beton ve asfalt.
 
İşimle boğuşmak avutuyordu.
şimdilerde onu da ,
yapamaz oldum.
 
Yaşlanmak ,
ne kötüymüş meğer.
Her şey ,
terk ediyor insanı…
Eşi , işi
ve dayanma gücü.
O yüzden, 
kaçtım dağlara…
 
İyi ki ;
yıllar evvel yaptırmışım.
Torosların eteklerine , 
bu evi.
Baharda geliyorum.
Ağaçlar çiçeklenirken…
 
Kapıdan girişte ,
kiraz ağacım karşılıyor ,
gülüyor yüzüme.
Onun yanında ,
elma ağacım,
gururla bakıyor .
Ayva ağacım nazlı,
Geç açıyor çiçeklerini.
Vişne ağacım şımarık,
gelinliği kar beyazı.
Eriğim  , 
savuruyor çiçeklerini.
Arılar, kuşlar ,
bahar çılgını…
 
Serin rüzgarlar, 
yalıyor yüzümü.
Yükseklerde kar, 
enginlerde bahar…
 
Dolaşıyorum aralarında.
Yanına yaklaştığım, 
her ağacın, 
kokusu başka.
Dinlediğim her kuşun, 
ötüşü başka.
Hepsi , 
bir birinden güzel.
Hepsi  
bir birinden tatlı…
 
Baharla,  
tezat oluştursa da ,
yaşlı bedenim.
Baharın diyarında dolaşmak ,
mutlu ediyor onu…
 
RAGIP KURT
 
 
 
Ragıp Kurt son yazıları (Hepsini Gör)
3

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

Bir cevap yazın