Çiçekler sordu bana :
“ Günlerden beri ,
aramızda geziniyorsun.
İşin yok mu senin?”
“ Vardı, bıraktım”
Dedim.
“Sizin aranıza geldim.
İstemiyorsanız giderim… “
Blöf yaptım.
Aslında ,
yoktu gidebilecek bir yerim.
Yıllar evvel ,
büyük bir tutkuyla
başlayan aşkım
biteli çok oldu.
Şehir de sıkıyor,
beni artık.
Her yer beton ve asfalt.
İşimle boğuşmak avutuyordu.
şimdilerde onu da ,
yapamaz oldum.
Yaşlanmak ,
ne kötüymüş meğer.
Her şey ,
terk ediyor insanı…
Eşi , işi
ve dayanma gücü.
O yüzden,
kaçtım dağlara…
İyi ki ;
yıllar evvel yaptırmışım.
Torosların eteklerine ,
bu evi.
Baharda geliyorum.
Ağaçlar çiçeklenirken…
Kapıdan girişte ,
kiraz ağacım karşılıyor ,
gülüyor yüzüme.
Onun yanında ,
elma ağacım,
gururla bakıyor .
Ayva ağacım nazlı,
Geç açıyor çiçeklerini.
Vişne ağacım şımarık,
gelinliği kar beyazı.
Eriğim ,
savuruyor çiçeklerini.
Arılar, kuşlar ,
bahar çılgını…
Serin rüzgarlar,
yalıyor yüzümü.
Yükseklerde kar,
enginlerde bahar…
Dolaşıyorum aralarında.
Yanına yaklaştığım,
her ağacın,
kokusu başka.
Dinlediğim her kuşun,
ötüşü başka.
Hepsi ,
bir birinden güzel.
Hepsi
bir birinden tatlı…
Baharla,
tezat oluştursa da ,
yaşlı bedenim.
Baharın diyarında dolaşmak ,
mutlu ediyor onu…
RAGIP KURT
Ragıp Kurt son yazıları (Hepsini Gör)
- KuklacıRagıp Kurt - 29 Aralık 2022
- Fotoğraflar Ragıp Kurt - 10 Aralık 2022
- Çanakkale Geçilemezdi Ragıp Kurt - 17 Mart 2022