Ankaralı olup, hep Ankaralı kalanlardanım. İlk, orta ve lise öğrenimimi TED Ankara Koleji, Lisans öğrenimimi A.Ü.S.B.F İşletme Bölümü, Yüksek Lisans öğrenimimi B.Ü.İ.B.F’de yaptım.
Bu ülkede yaşayan çok kişi gibi benim de ilgi ve yeteneklerim hiç bir zaman öğrenim konumla paralel olmadı. Kendimi bildim bileli hep sanatçı olmak istedim.
Müzikte profesyonel icracı olma fırsatını elde edemeyince, dünyada böyle bir kategori mevcutsa, “profesyonel dinleyici” oldum. Ama hâlâ “bir latin band içinde, hiç değilse misafir sanatçı olarak marakas çalamaz mıyım?” diye düşünmekteyim.
En son 2019 Nisan ayında gene yıllardır amatörce yazdığım şiir ve denemeleri “Demode Romantik” isimli bir kitapta topladım.
Şimdi bakıyorum da, hayatımı tek kelimeyle özetlemek istesem, herhalde bu kelime “amatör” olurdu.
Bu kadar her tarafa kol atmayıp, birinde sebat etseydim, profesyonel de olurdum ama o zaman bugünkü ben olamazdım..
Ömür boyu gerek kendi iç dünyamı, gerek etrafımdaki dış dünyayı ve özellikle insan duygu ve davranışlarını gözlemledim.
Yazılarım, her biri başka bir şey anlatır gibi görünse de, “amatör” bir psikoloğun, başta kendisi olmak üzere insanları anlama ve anlatma çabasından ibarettir.
Ne güzel, içten ve samimi gerçek duygularla yazılmış bir şiir.Ama gelmeyince kahvaltıyı kendisinin yapması çok hoşuma gitti.Bazisi yemez ,sofrayı toplar böyle durumlarda.Ama insanın en önem vermesi gereken kendisidir.Gel.emis kendisi kaybetmiş.Afiyet olsun.