Ben Ölmeden Ragıp Kurt

Bir gün seninle kırlara çıkalım. Bir bahar günü olsun.
Her yer çiçek bahçesi gibi. Yanlış anlama, yaz da olur.
Ama, ben seni; ilkbaharda görmek isterim.

İlkbaharda; koluma girmeni isterim.
Çünkü  seninle, baharımızı  yaşayamadık.
İkimiz de;  yele verdik gençliğimizi.
Bilemedik, kıymetimizi.

Şimdilerde  , o kadar çok derdim var ki…
Eskiden, yalnız sensizliği   dert ediyordum.
Sol göğsümün altında, sen vardın çarpan.
Beni yaşatan, acıtan,   tatlı sancımdın.
Ama artık her yerim ağrıyor : Belim , dizlerim, midem…

Sen yanımda olsaydın,  belki böyle olmazdı.
Yürekteki sancımı örnek aldı, diğer dertlerim.
Önce biri geldi,  sonra biri,  daha sonra da biri…

Boş ver şimdi,  bütün bunları.
Bir gün,  bir bahar günü, sözleşelim seninle.
İki lise öğrencisinin,  okulu kırması gibi.
Kıralım  biz de,  evdeki monoton hayattan.
Bir kaçamak yapalım.  El ele, kol kola , kırlarda gezelim…

Bu kez korkmayalım, aldırmayalım hiç kimseye.
Yitirdiğimiz baharın , yerini tutmasa da :
Ben ölmeden,  sen ölmeden , bir bahar yaşayalım…

RAGIP KURT