Çanakkale Ruhu Muazzez Özcan


Yeter mi anlatmaya,
Dağarcığımdaki sözcüklerim.
Yazabilir mi kalemim
Eksik kalmaktan korkarım.
Gücenmesinler bana
Tutulursa dillerim.
Basıldıkça üzerine
Çığlıklar yükselir arşa
Her bir noktasından…
Parçalanmış vücutlar
Yediden yetmişe canlar.
İncitmeye korkarlar,
Konuşan dudaklar.
Bu vatan uğruna,
Hiç yaşamamış,
Feda olmuş gencecik çocuklar…
Dağlarında açan çiçekler
Şehit kanlarından alır rengini
Koparılmaz meyveler
Her birinde bir can var…
Şehitlerimizi yalnız bırakmaz,
Ağıtlarla ninniler söyler
Tepelerinde uğultulu rüzgârlar…
Şiirler okur semalarında
Şehitlerimize kuşlar.
Şüheda fışkıracak sıksan
Her bir karış topraklar…
Nasıl anlatılır orada
O zaman yaşananlar…
Kınalıydı elleri
Analarının kuzuları,
Henüz on beşindeydiler,
Kurbandılar vatanlarına…
Kınalıdır kayaları bile
Şimdi oralarda dağların.
Baharlarda bayırlarında
Kına çiçekleri açar…
Dayanmıyor yüreğim
Dinlemeye bile…
Var mıdır yeryüzünde
Türk’ten başkasında,
Böyle bir iman…
Böyle özveri,
Vaz geçmek candan bile.
Atalarımızdan bize kalan
Her Türk’ün yüreğinde
Yaşayacak sonsuza kadar
Çanakkale’mizin ruhu…

17.Mart. 2022

Yazarımızdan KADIN şiirini okumak için tıklayınız. 

Muazzez Özcan
Muazzez Özcan son yazıları (Hepsini Gör)
7

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

2 Yorumlar

  1. Kaleminize yüreğinize sağlık öğretmenim

    0

Bir cevap yazın