Çorak Köyünün Öğretmeni Serdar Hakyemezoğlu

 

Fotoğraf Köy Enstitülü Öğretmen Ramazan KANSU’ya aittir.

Çorak köyü çoraktı

Zaten adı o yüzden çoraktı

Kasabasına on üç kilometre

Kasabasından yüz yıl geride yaşardı

Çorak köyünde de vardı çocuklar

Erkenden işe koşulmuş

Boyları büyümeyen,  beli bükük çocuklar

Ekinde,  tütünde ve çoban

Erken büyüyen çocuklar

Çorak köyünde okul yoktu

Çorak köyünde elektrik yoktu

Çorak köyünün yolu topraktı

Tarlası kıraç

Bebeleri kavruk,  bebeleri aç

Susuz ve okulsuz

Ve çıplaktı

 

Okulsuz köye öğretmen verdiler

Köy Enstitüsü’nden yetişme

Kara,  kavruk bir oğlan

Önce okul gerek bu köye

Önce amelelik yapacağım

Sonra öğretmenlik

Ahırdan bozma bir oda verdiler

İneğiyle birlikte kaldı bir yoksulun

 

Gündüzleri kerpiç karıp

Geceleri sardı patlayan ellerini

Bir sınıf,  bir göz de ev yaptı

Yardımcıları iki üç bozguncu

Köyde hiç sevilmezler

Hani muhalif ve hani köye yakışmayan

Ki nereden karıştıkları belli değil bu köye

Kestikleri tavuk yenmez

Yedi sülaleden lanetliydiler

 

Koyu karanlıklarda

Lambaların kör ışığında toplaşıp

Fısıldaştılar öbürleri

Köye komünistlik getirecekmiş

Kızları saklayın bacım

Köyün imamı topal hafız

Kaç şinik buğday topluyor yılda

Bir de bu öğretmene mi bölünsün?

“Benim de var çoluk çocuğum

Bir savaş açalım bu ite”

Gerekirse de ölünsün

 

Bir Cuma camiden çıkınca

Hep birlikte yürüdüler okuldan yana

O nursuzlar da öğretmenin yanında

Cuma’ya geldikleri görülmemiş zaten

Onlar olmasa öldürürlerdi herhal

Köyden yetişme öğretmeni

Zaten kavruk, kısa boylu

Komünist gibi bir şey

Canla başla direndiler yanındakiler

Kafalar yarıldı, pekmezler aktı

Ki alışıktılar tarla kavgalarından

Şu taştan sonra senin

Bu ağaçtan sonra benim

 

Ve jandarma geldi köye

Öğretmeni ve üç köylüyü

Attılar cipin arkasına

Kasabaya uçurdular

Ve muhtar ve imam ve iki üç köylü daha

Çekildiler karakola

 Başçavuş haşladı bunları

Bu öğretmenin kılına zarar gelirse

O zaman  başka olur halim, tavrım

Okul çağındaki bütün çocuklar

Kız erkek ayırmadan gidecek okula

Her hafta geleceğim bakmaya

Hadi varın yolunuza

Yanlış adım atmayın bir kez daha

 

Kavruk öğretmen döndü ki köye

Bir sürü aydınlık yüzlü çocuk

Eller ayaklar yıkanmış

Gözleri pırıl pırıl

Gözleri boncuk boncuk

Sevinç yumağı çocuklar

Küsmedi,  gücenmedi öğretmen

Mademki bu işe yaradı bu dayak

Keşke daha erken davransaydılar

 

Serdar Hakyemezoğlu

Serdar Hakyemezoğlu
6

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

2 Yorumlar

  1. Tülay Çintosun

    Ne kadar güzel ifade etmişsin, tebrik ediyorum , şiir gibi şiir derler ya aynı öyle güzellikte …

    0
  2. Öğretmenlik sadece anlatılmaz yaşanır. Tüm öğretmenlerimize saygıyla
    (Sadece yüzünü aydınlığa çevirmiş,çocuklara aydınlığı öğretmiş öğretmenler içindir)

    3

Bir cevap yazın