Yazı Dükkanı Dergisi Yazı Dükkanı resmi sitesidir.
İlk kıvılcımla eğitim ve kadın deyiverdik öğrencilerimle, eğitim emekçilerimle…
Nedeni yoktu, aslında nedeni her yerde her alandaydı, sokaktaki dildeydi, evlerdeki iletişimsizlikteydi. Sokakların temizliği nasıl sağlığımızı etkiliyorsa, uygarlığın ölçütü oluyorsa sokakların düzeni ve temizliği, konuştuğumuz dil de öyleydi. Ben ne kadar dobra olduğunu söylerse söylesin sokakta, evde, okulda her nerede olursa olsun bir kadının kaba, argo ve küfürlü konuşmasını asla kabul edemeyen biriyim. Son zamanlarda kadınlarımız, öğrencilerimizin biricik annelerinin ağızlarından küfür dökülüyor. Toplumumuzda erkeklerin rahatlama söylemi küfür… Alıştık onların küfürlü fıtratına. Ne kadar uyarırsak uyaralım ağzımızdan kaçtı oluyor, peynir ekmek gibi bir şey olmuş, kaba sözlerden alışkanlık gereği besleniyorlar. Kadın öyle mi ya? Kadın, zayıf iradeli bir kimlik değil ki küfre sığınsın.
Kadın neden çirkinleşir, çirkefleşir diye hep düşünmüşümdür. Biraz da Aziz Nesin öykülerince düşünüp, ince bir sızı kaplamıştır yüreğimi. Evinde gölge gibi yaşayan kadın bir hiç uğruna ölüp gider kimsenin derdi de olmaz. Neden mi dersiniz? Kadın son noktaya gelinceye kadar dayanır, siner, susar ve patlar. İşte bu noktada eğitim devreye girer eğitimli kadın ağzını bozmak yani karşısındaki çirkinliğe bulaşmak yerine ortamı terk eder. Kadını çığırından çıkaran yaşadıkları acının koyuluğudur. Eğitimli kadın acısına sahip çıkar, her şeye rağmen ayakta kalmayı başarır.
Sokakta oğluna küfür savuran, bağırıp çağıran annenin oğlu okulunda disiplinden beri gelmez. Neden mi? Sevdiğine, nefret ettiğine, arkadaşına, öğretmenine kaba konuşur, saygısız konuşur nihayet okulla ilişkisinin kesilmesini başarır. Sorun biter mi hayır bitmez, çalıştığı işlerden de atılır, işsiz, serseri olmayı da başarır. Eli yüzü düzgün yetisi zayıf bir kadın ile evlendirilir sonuçta mutlu bir yuvası olur mu? Ne yazık ki o da olmaz. Nasıl yetiştiyse öyle davranır, sonucu boşanmaya gider. Ortada bir çocuk kalır. Çocuk öteki baksın beriki baksın olur. Baba düzenli işi olmadığı için çocuğuna sahip çıkamaz. Boşanan genç kadın eli yüzü düzgün, ona bakacak bir koca bulmak zorunda kalır ve böylece bu zincir uzar gider ortada sokak dilinden beslenen yalnız, umarsız çocuklar kalır.
Kadın eğitilmezse alçalır beşer der ya şair. Kadının alçaltılması değil; başlar üstünde yükseltilmesi gerekir. Kadını sokağa dahil etmeyen eve kapatan zihniyet onu alkışlamak yerine kocaman ayraçlar içine ayrıcalıklı gibi gösterip kimliğini kapatır. Eğitimli kadın işinin başında nice üretkenlikler sergilerken, özel hayatına dair de çözümler üretebilir. Hayatın içindeki sorunlarda çıkmaza sürüklenmez. Çözemeyeceği sorunlarda da çevresinden yardım almayı bilir. Gözlemlerim odur ki kadın okursa, okutulursa çevresine ışık saçar. Tatlı diliyle kimsenin başaramayacağı işlere imzasını atar.
Güzel sözlerle erkekleri büyüleyen, etrafında döndüren kadın çevresi tarafından da çok sevilen birisidir. Hiç kimse kaba saba konuşan bir kadının etrafında dönmez varsa, böyle bir grup mutlaka çıkarı vardır ,paralıdır ,mevki sahibidir .İşini görünceye kadar ,köprüyü geçinceye kadar ayıya dayı diyecektir .İnce dokunuşlarla severken , diliyle tatlı zehrini boşaltan kadınlar sanırım dilleriyle tüm dünyayı döndürürler.
“Söz ola kese savaşı
Söz ola ağulu aşı
Yağ ile bal ede bir söz. ”
Koca Yunus’a, Mevlana’ya selam olsun!
1962 yılında Muğla’da doğdu. Uludağ Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümü mezunu. Evli ve bir çocuk annesidir. Mesleğinin 31 yılını tamamlamış emekli olmuştur. Meslek yaşamı boyunca Kültür ve sanatla iç içe olmuş, öğrencilerinin sanat çalışmalarını yerel basında ve dergilerde yayınlanmasını sağlamıştır; birlikte sosyal sorumluluk proje çalışmaları yürütmüştür. Yol adlı şiir antolojisi, Gülümseyen Turkuaz, Gün Aşığı/Buğulu Şiirler imece kitaplarıdır.
Yurtiçinde yapılan öğretmenler arası şiir ve öykü yarışmalarında birincilik, ikincilik ödülleri vardır.Güncel Sanat Dergisinin düzenlediği Kaygusuz Abdal şiir yarışmasında üçüncülük,2015 yılında yapılan Hacı Bektaş Veli Şiir yarışmasında üçüncülük, Kusader’in düzenlediği 100 Yıl Çanakkale Öykü yarışmasında mansiyon ödülü almıştır.
2016 Çukurova Edebiyatçılar Derneğinin düzenlediği “Anne “ temalı yarışmada üçüncülük ödülü, Osmaniye’de Yaşar Kemal öykü yarışması ikinciliği, Hatay Dört Yol kültür sanat etkinliği şiir yarışmasında birincilik ödülleri almıştır.
Yazarın Geç Kalan Sezgi adlı şiir kitabı, Fısıldayan Kadın, Ellerin Sevgi Dokuması İçimde Bir Serçe, Dersimiz Sevgi, İnsanlığın Ortasında Kayıp Kadınlar,adlı öykü ve deneme kitapları vardır.
. Çocuk yazını üzerine Güneşin Kelebekleri, Atatürk Çiçeği, Meral Kutlug İlsever ile altı yaş ve üzeri için Gülcan’ın Renkli Dünyası adlı kitapları, Güz Fısıltıları adlı minik şiir kitabı bulunmaktadır.
2020 yılında Klaros yayınlarından çıkan Akıp Gidenler şiir kitabı bulunmaktadır. Şiir Zinciri adıyla corona virüs günlerinde pdf dosyasında da yer almıştır.
Yazar şiir, öykü, deneme, gezi seçkilerinde yer almaktadır. Dergileri edebiyatın mutfağı gören yazar Yaşam Sanat, Tmolos Edebiyat, Berfin Bahar, Güncel Sanat, Kasaba Esintisi, Adabelenliler, Öğretmen Dünyası,Papirüs,Aydili,Kirpi Edebiyat, Şiir Sarnıcı Silgi vb edebiyat ve sanat dergilerinde ve yerel basında (Marmaris, Muğla) yazılarını sürdürmektedir.
Kitap yayınlamak isteyen öğrencilerine önder olmakta, onlarla birlikte Genç Kalemler projelerinde yer almaktadır. Gülümseyen Turkuaz adlı imce kitabıyla Marmaris Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneğine “kız çocukları okusun.” sloganıyla destek verilmiştir. Yayınlanmaya hazır şiir, deneme, öykü ve roman dosyaları bulunmaktadır
Yazar, Edebiyatçılar Derneği ve BESAM üyesidir.
- Çark-ı Felek Cepte (Saat Çiçeği) Hatice Altunay - 17 Aralık 2022
- Yeni Dünya Sevdiniz mi? Hatice Altunay - 28 Temmuz 2022
- UmuHatice Altunay - 25 Nisan 2022
Bunun adına genel olarak toplumsal çürüme diyoruz. Eğitimle başlıyor, köylü-kentli, kadın-erkek ve elbette küçük-büyük herkesi etkiliyor. Sokakta görüyorum. Üstüme üstüme yürüyorlar. Tramvaylara inip binerken kapılara sıkışıyorlar. Birde şu var ki insanlar spor, sanat gibi etkinliklerden uzaklar. Devletin bütün çarkları tek kişi ve yandaşların dışında işlemiyor. En önemlisi de adalete güven yok. Örnekleri çoğaltılabilecek bütün olumsuzluklar toplumda deprasyon yaratıyor. Basınca dayanamayan birey kendisine boşalma kanalları buluyor diyebiliriz. Ama ne olursa olsun, sorunun çözümü okulda ve ailede eğitimdir diye düşünüyorum.
Toplumda genel olarak dilin kullanılması konusunda bir sorun var.Kaba saba konusmak sanki moda oldu.Egitim sistemindeki eksiklik,izlenen dizilerde etkili bu konuda.Gencler harflerin bir kısmını yutarak,yaydirarak konuşuyorlar.Argo ve küfür de günlük hayatın bir parçası oldu.