Emek Kutsaldır Tülay Demir

Resim temsilidir.

Emek derim gelir babam aklıma
Çok küçükken başlar üreterek yaşamaya
Ürettiklerini hep çevresiyle paylaşmaya.
Paylaştıkça, mutlu olmaya her mutluluktan onur duymaya.

Köy enstitüsü yılları çok küçüktür daha
Öğretmen olacak, gidecek en ücra köyleri aydınlatmaya.
Sistem, eğitirken öğret öğrettiğini çalıştır kalmasın karanlıkta.
Öğren çalış üret hem de yanlışı sor sorgula doğrularınla yaşa.
Tarlayı da kaz fidanı da dik kerpiçte yap duvarı da kur ama, çamaşırını da yıka tembellik olmaz kalk ayağa.

Çok yorulurduk ama çok mutluyduk derdi.
Çalışmayı da öğrenmişti üretmeyi de, tembelliği hiç sevememişti.
Benim babam köy enstitülüydü,
Cehalete ışıktı meşaleydi, tembelliğin çalışkan önderi.

Çok emek verdi çevresinde cehaleti yendi.
Babasının lahana satsın dediğini aldı kollarına
Tek maaşla hukuk fakültesi okuttu abisinin de oğluna.
Hakim oldu kardeşlerini aldı yanına.

Çalıştılar emek verdiler boyun eğmediler yoksulluğa.
Babam yine başarmıştı bırakmamıştı onları da karanlığa.
Para kazanınca unuttular hiç bakmadılar arkalarına.
Onurluydu babam karşılık beklemezdi.
Ama saygıda kusurları da hiç affetmezdi.
Paranın patronluğunu hiç sevmezdi.

Binlerce öğrenci emekle yürüdü eğitim yollarında.
Çalıştı çabaladılar hep daha iyi olsun diye, yaşamları da.
Babam hep mutlu oldu hep öğrencilerinin başarılarında.
Her yorgunluk sonrası bakardı eğittiği güçlü adımlarına.
Karanlıklar aydınlanacaktı emekle yürünecekti yarınlara.

Gerçekçiydi emekçiydi her çalışanın değerini bilirdi.
Hakları hukukları yollarında da hep önderleriydi.
Haksızlığa boyun eğmez, yasalara inanırdı.
Bilinmeliydi emeklerin de değerleri alın teri savaşlarında.
Emekçinin de insana yakışır yaşamı olmalıydı yarınlar da.

Üzülerek inandı doğruların anlatılmasının da yaşanmasının da en zor yol olduğuna.
Çalışkandı emekçiydi hiç pes etmedi düşürmedi sıkı tuttu inadına.
Elinde ki yanlışlara ışık tutan meşaleyi ve bayrağını da.
Arsızı hırsızı düzenbazı hiç sevmezdi, gözünden tanırdı baktığında.
Hep mücadele etti pes etmedi haktan doğrudan yana savaşmaktan yıllarca.

Yalnız sevdiklerine kıyamadı çok çalışmayı anlatamadı.
Koruyup kolladı hep, sarıp sarmaladı.
Örnek oldu önder oldu ama zalim değildi hiç olamadı.
Emek ekmek değeri bilirdi babam öğretirdi anlatırdı ama öze saygısı vardı.
İyi insan olabilene çok değer verir, özveriden hiç kaçınmazdı.

Emeklerin var her yaşam zerremde her nefesimde.
Bugün emek günü emekçinin günü hakları var ekmeğimizde.
Öğrettiğin gibi değerini hep biliyorum nefesimin de ekmeğimin de emeğimin de…
Umarım helâldir biz yavrularına sevgi ve emeklerin de.
Bir gün gelebilirsem ben de, kabul edersen bekle cennetinde…

Tülay Demir
1 Mayıs 2022

tülaydan@

Tülay Demir
Tülay Demir son yazıları (Hepsini Gör)
3

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

Bir cevap yazın