Kadın Muazzez Özcan

KADIN

Kadın ana;
doğuran, emziren, can veren
Kadın işçi, emekçi fabrikada
Tarlada amele, çiftçi
Kadın memur, müdür, doktor,
hemşire, öğretmen, iş veren.
Her yerde, her işte çalışan…
Kadın üreten,
yoktan var eden.
On parmağında on hüner…
Yumuşacık dokunuşlarıyla,
çirkini güzelleştiren.
Isıtan buz tütmüş yürekleri,
hiç tükenmeyen koşulsuz sevgisiyle.
Kadın;
Dişi kuşu yuvanın,
yaşanası yer yapan kulubeyi,
taştan, betondan soğuk binaları.
Sevgi dolu yuvaların,
mutlu çocukların,
huzurlu yuvaların
baş kahramanı kadın…
Kadın ezilen
Hakkı yenen
Dövülen, öldürülen
Değer görmeyen,
ahırdaki öküzü kadar ağanın…
Babasının kıymetlisi
Erkek kardeşinin bacısı
Anaların yardımcısı
Kocalarının malı…
Erkeğin istediğini yapabilme hakkı
Yerine göre baştacı,
İsterse ayakları altında paspası…
Kadın;
Düşünmeden veren canını,
sevdikleri uğruna…
Kadın naif, kadın kırılgan,
kadın bir tutam sevgiye hasret.
Ve kadın kadın kadın
Temel taşı kainatın…
Değeri bilinmeyen…

08. Mart. 2022
İstanbul

Yazarımızdan Çanakkale Ruhu şiirini okumak için tıklayınız. 

 

Muazzez Özcan
Muazzez Özcan son yazıları (Hepsini Gör)
5

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

Bir cevap yazın