Keşke Yavuz Yorulmaz

Dağların ardında
Uzak, çok uzaklarda
Bir köy, köyde kerpiçten evler
Topraktan damları, sıvaları çamurdan.

Terkedilmiş,
Öksüz, yetim kalmış
Yapayalnız,
Issız, kimsesiz, boynu bükük.

İçindekilerse zamana direnen
İnsan mı insan
Sıcacık, içten,
Cömert, toprak kadar.

Yakınlarda gördüğümse
Koca bir kent, betona yenik düşmüş
Gökdelenleri göğü delmiş de, neye yarar
Kimliksiz, soğuk, buza kesmiş.

Kıyamet kopmuşçasına
Acelesi var herkesin
Hızlı, yetmez, daha hızlı,
En çok, en büyük olanın peşinde

Hiç düşünmez mola,
Sonu var, çıkmaz sokağın
Bilmez mi topraktan gelmiş
Toprağa gidecek.

Keşke o köy hiç terk edilmese
Keşke evler kerpiç,
Damlar toprak, duvarlar çamurdan sıvalı ola
İçi sıcacık, insanı adam gibi adam.

27.04.2021  Yavuz Yorulmaz.

Yavuz Yorulmaz son yazıları (Hepsini Gör)
3

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

2 Yorumlar

  1. Kaleminize yüreğinize sağlık 👏👏👏

    1
  2. O zaman aradaki farklılık görülemezdi. O farkı çok güzel yansıtmışsınız, kutluyorum

    2

Bir yanıt yazın