Yazı Dükkanı Dergisi Yazı Dükkanı resmi sitesidir.
Bizim pembe panjurlu evimiz hiç olmadı.
Bizim panjurlu evimiz de olmadı,
Ama babaannemlerin şirin küçük bir evi vardı.
Minik küçük ev, mozaik taşlarıyla kaplıydı.
Evin penceresindeki ahşap panjur mavi boyalıydı.
Mavi panjurlu evin içinde sevgi vardı, saygı vardı.
Babaannemle dedem birbirine sevdalıydı.
Aşkları uğruna İstanbul’dan kaçarak, atmışlar kendilerini İzmir’in kucağına…
Yapmışlar kendilerine küçük bir yuva.
Küçük evin salonunda koca bir konsol bulunurdu.
Konsolun üstündeki. sarı yaldız boyalı Atatürk büstü tam ortadaydı.
Küçüktüm o yıllarda, Atatürk büstü kalmış aklımda.
1974 baharında mavi panjurlar tamamen kapandı
Babaannem dedeme 52 gün sonra, sonsuza dek kavuştu.
26 03 2022
Tülay Çintosun son yazıları (Hepsini Gör)
- Sonbahar YapraklarıTülay Çintosun - 28 Aralık 2022
- Çocuklar Tülay Çintosun - 25 Nisan 2022
- Aynadaki Kim? Tülay Çintosun - 23 Nisan 2022
Çok teşekkür ederim Erol Bey. Annem hala anlatır babannenle deden birbirini çok severdi diye , Küçüktüm ben onlar vefat ettiğinde fazla ayrıntı hatırlayamıyorum. Babam tayinci memurdu, dedemleri yazdan yaza görünce bu kadar aklımda kalmış , ama Atatürk büstü dün gibi aklımda . Selamlar ..
Pembe panjurlu evler hep masallarda olur. Babannenizin göz ağrısına dayanamamış dednizin yanına koşmuş. Her ikisine de rahmetler dilerim. Emeğinize sağlık.