Yazı Dükkanı Dergisi Yazı Dükkanı resmi sitesidir.
İnanmak çok zor, biliyorum.
Çıldırdım mı,
aklımı mı kaybettim, korkuyorum.
Vuruyorum, çimdikliyorum kendimi.
Baksanıza simsiyah morarttım
her yerimi.
Zifiri karanlıkta, kaygan, çamurlu yollarda
nalsız, eyersiz, çıplak ayak,
kilimden bir heybe, her yanı delik kuşak,
başım ateşler içinde, gözlerim
çakmak çakmak.
Hedefsiz, rotasız, bu delicesine sürat
hangi meçhul faciaya?
Bacalar hanidir tütmez,
ürünler toprakta çürürken,
somunlar unsuz karılır,
tencerelerde taş kaynarken,
yananlar yanmaya bırakılır,
yağlı kara boş evlere, köylere çökerken,
yeminler verilir, unutulur,
sözler ahlaksızca çiğnenirken,
ihanet ve mel’anet
her dokuya, her hücreye,
yavaş yavaş sinerken,
kıvılcımlar çıkararak
duraksız, frensiz
bu lanetli sürüklenme,
hangi meşum maceraya?
Sirenler çalıyor duyuyorum,
epeydir söylemişlerdi.
Saygıyı, vefayı, emeği
hızarlar biçiyor yıllardan beri.
Kafasını kopardılar gerçeğin,
attılar yanına,
kanayan doğrunun ve sevginin.
Başsız kadavraları tütün kıyar gibi kıydılar, yüklediler.
Tutmadım hesabını, şu sapaktan
geceler boyu
kaç yüz araba geçtiğinin.
Görmek istemiyorsan hâlâ,
ben karışmam, sen bilirsin.
Sattın üç otuz paraya baba malını.
Ananın altın bileziğini
kumarda kaybettin.
Yıktın surları, asırlık kaleleri.
Ne çabayla ekilmiş bahçeleri
çiğnedin mahvettin.
Gözüm açık, kulağım tetikte,
yalanlar bitti,
artık gizleyemezsin.
Sabah erken şafak söker, ezanlar okunurken işittim.
Köpeklere kabahat yükleme,
kuduz kimdir
biliyordun.
Aldanmadın, hep aldattın
çağlar boyu hem çalıp,
hem çaldırıyordun.
Olacak dedim, oldu
sana kaç kere söylemiştim.
İşte kopuyor kıyamet,
“günahım yok
habersizdim”
diyemezsin.
Bu ülkede yaşayan çok kişi gibi benim de ilgi ve yeteneklerim hiç bir zaman öğrenim konumla paralel olmadı. Kendimi bildim bileli hep sanatçı olmak istedim.
Müzikte profesyonel icracı olma fırsatını elde edemeyince, dünyada böyle bir kategori mevcutsa, “profesyonel dinleyici” oldum. Ama hâlâ “bir latin band içinde, hiç değilse misafir sanatçı olarak marakas çalamaz mıyım?” diye düşünmekteyim.
En son 2019 Nisan ayında gene yıllardır amatörce yazdığım şiir ve denemeleri “Demode Romantik” isimli bir kitapta topladım.
Şimdi bakıyorum da, hayatımı tek kelimeyle özetlemek istesem, herhalde bu kelime “amatör” olurdu.
Bu kadar her tarafa kol atmayıp, birinde sebat etseydim, profesyonel de olurdum ama o zaman bugünkü ben olamazdım..
Ömür boyu gerek kendi iç dünyamı, gerek etrafımdaki dış dünyayı ve özellikle insan duygu ve davranışlarını gözlemledim.
Yazılarım, her biri başka bir şey anlatır gibi görünse de, “amatör” bir psikoloğun, başta kendisi olmak üzere insanları anlama ve anlatma çabasından ibarettir.
- Kendini Bil Canan Alican Tekpınar - 3 Ağustos 2022
- Belki Canan Alican Tekpınar - 6 Mayıs 2022
- Yeşil Tırtıl Refleksi Canan Alican Tekpınar - 18 Nisan 2022