Özgürlüğe Mecburum Anne

Çok eski değil, daha dündü anne

İçimde gülümseyen  bir çocuk vardı.

Yarınlara  dair umutlu düşleri olan,

Henüz masallarına kar yağmamıştı hani

 

Şimdi ise buz kesiği yüreğim anne, üşüyorum..!

Umutlarıma ilkbahar cemresi yerine,

Zemheri ayazı düştüğünden bu yana.

 

Ama korkmuyorum, vazgeçmiyorum.

Gökyüzü gri bulutlarla boyanırken,

Güneşin doğmaktan vazgeçmediği gibi.

 

Çünkü nefes almak gibi mecburum  özgürlüğe…

Ve bir ağaç gibi sere serpe

Boylu boyunca “yaşamaya” anne.

 

Çünkü mavi yarınlara,

Çünkü güneş yüzlü çocuklara,

Çünkü baharlara sözüm var anne.

 

İşte bu yüzden… bu yüzden anne

Tutunuyorum kavgamın

En mavi en beyaz yanlarına,

inatla ve umutla…

İtaatsiz bir şairin haykırışıyla

Biat etmeyenler safında…

 

08.02.2021

Naciye Aktaş Koçak

0

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Aşka Çeyrek Kala Suzan Kuyumcu Kitap Tanıtımı

Kitap Tanıtımı

2 Yorumlar

  1. NACİYE AKTAŞ KOÇAK

    Çok teşekkür ediyorum Hatice öğretmenim. Güzel yüreğinize sevgiler, saygılar

    0
  2. Hatice Altunay

    Dizeleriniz hep var olsun. Kutluyorum.

    0

Bir yanıt yazın