Yazı Dükkanı Dergisi Yazı Dükkanı resmi sitesidir.
Bir Ekim günüydü
Her andıkça
Hüzün acı yüklü duygular
Öyle yeni öyle unutulmaz
Ekim yağmurları
Umarım dilerim
Bir daha asla acıyla
Yüreklerimizi ıslatmaz
Kanatmaz…
Yıllar önceydi yaşanan kaza
Acı haber bir öğlen vaktiydi
Düştü tüm haber kanallarına
Resmi araç alamamıştı
Virajı
Düşmüştü ölüm uçurumundan aşağı
Belediye binası teslimiydi
amaçları
Tam 8 kişi mimar mühendis
Sevdiklerinin başlarına yıkıldı sanki yuvaları…
Hepsine içimiz yandı
Yüreğimiz sızladı
Ama Mimar İhsan
Arkadaşımızdı kardeşim
sayılırdı.
Can dostuma eşti candı
Hem de sevgi dolu yol arkadaşı sevdasıydı…
Gri bulutlarla kaplıydı
Gökyüzü
Sıkıntılıydı dökemedi
İçindeki yağmurları
Bilemezdik ki,
O gün biz dökecektik
gözlerimizden
En acı en hüzünlü
Yağmur gibi gözyaşlarını…
İhsan şehit oldu dediler
Nasıl da kolay söylediler…
Hiç yalnız bırakmadığı
Sevdiceğini eşini
10 Yıl sonra dünyaya gelen
Gözbebeği güzel Özlem’ini
Bırakıp yalnız gitti
Binlerce dualarla
Rabbim hediye etti
Mekan-ı cennetini…
Durdu sanki yaşam
Caddeler insan seli
Dizildi yan yana
Sevdiklerinin önüne
Şehitlerin cenazeleri…
Feryat figan çıkarken arşa
Özlem’im can kızım
Babasının resmi kucağında
Durabilmek için ayakta
Tutunmuştu koluma
Ağlarken başı omuzumda
Öyle değerli öyle ağır öyle acı
Bir yük taşımadı
Omuzlarım bir daha…
Öyle ağır öyle kasvetliydi ki hava
Acı, hüzün dostluk
Ve dua
Hepsi kenetlenmiş
Girmişti kol kola
Defnedildi dualarla
Doğduğu topraklara…
Eşi sevdiceği
Delirecek sandık
Günlerce aylarca
Yalnız bırakamadık
İhsan kardeşimizin
Bize emaneti saydık.
Can dostum gelinimizdi
Ankara’dan oğlumuzu sevmiş
Memleketime gelmişti
Eşini canı yol arkadaşı
Yuvasını sılası bilmişti.
Acı günler sürerken
Hep sabırlar diledik.
Dost İhsan, inançlı İhsan
Vatansever İhsan
Ardında saygıyla
Dualarla anan dostlarını
Kardeş gibi sevdiği
Emanetine en asilinden
Sahip çıkan
Baldızını, bacanağını
Sevdiklerini, sevenlerini
Kızını canını can yarısını
Bıraktı gitti
En çok sevdiğini
Çok sevdiğini…
Açtı kanatlarının
Tek kalanını
Eşi yoldaşı yürek sevdası
Kucakladı yavrusunu
Gitti sevdalarının
başladığı yer
Bekliyordu onları
sılası Ankara’sı
Gözyaşlarıyla uğurladı
Yürekli dostları…
Yıllar akmaya başladı
Emanetimiz kızımız
Hazırlandı üniversite
Sınavlarına
Kazandı baba mesleği
mimarlığı
Yeni yuvalar tasarımı
için aldı bayrağı
Dualarla onurla
Gösterdi babasının ruhuna
Mimarlık diplomasını…
Can dostum
Şimdilerde şehit İhsan’ına halâ sevdalı
Kızıyla torunuyla
Yaşar yüreği yaralı…
Her ekim
Her gri bulut
hep ağlamaklı
Dost yüreklerde
unutmadı
Her ekimin 17’sinde
En içten duygularla edilir duaları
Anısına saygıyla…
Tülay Demir
Ekim 2021
1958 Elazığ doğumlu. Ticaret lisesi mezunu. Bir resmi kurumda memuriyet sonrası çocuklarını büyütmek için işinden ayrıldı. Köy Enstitüsü mezunu öğretmen babasından aldığı eğitimle kitap ve bilgi zenginliğini hep korudu.
Yaşamında bilgi hep var oldu.Üniversite mezunu iki çocuğu, 4 torunu var. Torunlar büyüyünce, öykü ve şiirsel metin denemeleri yazıyor.
Realist yapıya ve düşünce gücüne inanmaktadır.
- Kader Tülay Demir - 25 Şubat 2023
- Bir Muz Öyküsü Tülay Demir - 5 Şubat 2023
- Tanıyın Bizi Tülay Demir - 10 Aralık 2022