Su Yürüdü, Yalnızlık Serpildi Sibel Karagöz

kış dokunur, en ince telinden,
havada matem,
havada puslu bir damla,
havadan havaya ateş düşer gönle,

bir söz
fırtına gibi esti,
bir ciğer konuştu,
bir yürek yandı, yandı,
kimse işitmedi, kimsenin gözü değmedi,

kimse yanmadı,
kimse çürümedi,
ben işittim, yüreğimin en derininde,
ben gördüm, yağmur tanesinde,

sen eriyordun, damla damla,
yüzümde yürüyen, ıslak adımların,
bağırıyordu, gör beni, duy beni, diye diye,
gördüm, işittim,

ayaklarının yönü ben değilim,
bana yürümez, koşmaz,
ben, niye, neden kucak açayım,
bilirim ki, girmek istemediğin gönülde çiçek açmazsın,

açmadı da, yara büyüdü,
merhemi yok, işledi kanıma,
şimdi gelsen ne? gelmesen ne?
su yürüdü, yalnızlık serpildi…

Sibel Karagöz

#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz