Tutkunun Işığı

TUTKUNUN IŞIĞI

( Bütün kadınlara )

Ben kadınım

Yapıcılığın  simgesi

Adem’in kaburga kemiğinden

Fırlayan kalbim

Sizin için atıyor

Ben kadınım

Doğayım

Düşlere zenginlik bende

İnsanım

Mutluluğu

Renklere dönüştürüp

Koynumda taşırım…

Duruluğun büyülü aynasına

Ben yansırım

Şefkatle dolu kollarım

Aşkla kavrulur

Doğurganlığın bütün yüzleri

Bendedir

Sevgili olurum, eş olurum,

Dost olurum

Anne olurum

Bana sığınan başları

Bağrıma basarım

Her şeye aşkla bağlanırım

Bir katre “alev” gibi

Işığa kesilir her yanım

Bencilim

Kıskancım

Öfkem acımı sabırla sınar

Bağışladığım yanlışlar

Serin okyanuslar çoğaltır

Okyanuslarım

Ninnilerle

Dipsiz kuyulara ulaşır

Yanlışlar orada demlenir…

Benim yanlışlarım

Sizin yanlışlarınızdır

Yanlışlar

Dipsiz kuyularımda büyür

Güçlenir

Saklarım

Saklarım

Fırlatırım yeryüzüne

Tutku bir dönüşüme sevdalıdır

Ulu izlerle beslenir

Geç görürsünüz

Geç anlarsınız

Söylenmeyen sözdür

Sestir, biçimdir

İçimin mevsimlerinde

Her şeyde izim vardır

Görünmem

Arkada kalırım

Korkaklar ezmek ister beni

Ezemezler

Çünkü bütün korkuları bilirim

Güçlünün yüreğindeki dehşeti

Bilirim

Yüreksizin cesaretini bilirim

Duygularım doğruyu izler

Şaşırtmacalar yaşarım

Geçmişten geleceğe

Önyargılar kurulur

Önyargılar

Biz sızıdır kalbimde

Uçurumdur

Ağlarım

Gözyaşlarım yeniler beni

Gümrahlaşan bitkiler gibi

Ben kadınım

Güzelliğim zalimdir

Bağışlamaz

Tayfunlar

Sinsi oyunlara gebedir

Umutsuzluk

Umutsuzluk

Umutsuzluğum

Öç  almalarla evlenir

Zalimliğim

Zulümlerle beslenir

Ben kadınım

Ben sevgiliyim

Yaratıcı düşler çizerim

Düşlerim uçan tüllerdir

Düşlerim acıların dansıdır

Güçlüyüm

Ayrılıkları yaşarım

Ayakta kalırım

Ölümleri yaşarım

Ayakta kalırım

Utançları, ihanetleri yaşarım

Ayakta kalırım

Erdemdir

Döner bana

Bir sevgi çorbasıdır ocağımdaki

Ondan içen

Sevgilimdir, eşimdir

Dostumdur, çocuğumdur

Ben kadınım

Her şeyi görürüm

Her şeyi duyarım

Her şeyi hissederim

Fısıltılarla dolu dünyamda

Sessiz haykırışlarım duyulmaz

Yoksulluğum yoksunluktur

Direncim inancımdır

Beni anlayın

Beni yargılayan

Kendini yargılar

Çünkü ben insanım

Çünkü ben sizim

Bir gizemdir

Ellerimdeki

Okşamaya kilitli

Kimse benim kadar sevemez

Kimse yaşama sevdasını

Benim kadar besleyemez

Durgun bir göldür yüreğim

Kurbandır

Kurbanlar içimin solgun acısıdır

Suya düşen gölgeler

Işık ister

Ben kurbanım

Tutku’nun ışığına

GÜLFİDAN TECE