Her sabah gözümü açtığımda
Dünyaya sevinç ümit ile baktığımda
Dört bir yanımda
Neyi görsem duysam
Neyi okusam konuşsam utanıyorum.
Boğazımdan geçen
Hakkım olan
Bir emekli lokmasından,
Sıcak evimden utanıyorum.
Başı yerde
Ekmeksiz dönen babadan
Aç uyuyakalan çocuktan
Aş değil taş kaynayan tencereden
Elektriği suyu kesilen evlerden utanıyorum.
Hasta gençten nineden
Dip dibe çalışan işçiden
Öldürülen kadınlardan
Tecavüz gören bebelerden utanıyorum.
Düşündükçe, yargısız yatan üniversiteliden
Boğazına çökülenlerden
Işığı gören gözlerimden utanıyorum.
Yazarından çizerinden,
Müzisyenden, sanatkardan utanıyorum.
Kimi yaratıklar keyfinde,
Yer içerken…
Insanım ben… Utanıyorum.
Cebinde akreple dolaşandan
Canlıya sevgisiz bakandan
Tekmeleyip yakandan
İşkenceci sadistlerden utanıyorum.
Fakirin fakir bırakılışından
Hastanın hastalığından
İdaresiz pandeminin aldığı canlardan utanıyorum.
Tasarruf edilmeyen itibardan
Fırdöndülerden utanıyorum.
Eksi büyümelerden
Törenle dağıtılan patateslerden utanıyorum.
Suçlanamayan aydınların bileğine takılan
Elektronik kelepçeden utanıyorum.
“Ben yaptım oldu” lar dan
Buharlaşan varlıklarımız dan utanıyorum…
Bahar gelmiş neyime…
Yerin dibine geçiyor
Iliklerime kadar utanıyorum.
Nezihe Şirvan
15.04.2021
- Türkiye Cumhuriyeti’nde Eğitimin Aşamaları Nezihe Şirvan (20. Katkı) - 1 Nisan 2022
- Neresinden Tutsak (1. Bölüm)Nezihe Şirvan (8. Katkı) - 26 Mart 2022
- Gün 24 Saat Nezihe Şirvan - 7 Mart 2022
Aynı duygularla yaşamaya çalışıyoruz. Yüreğinize kaleminize sağlık. Sevgilerimle ⚘
Ne yazacagimi bilemedim, icimdeki sessiz cigliklara ses vermisiniz, yakinlanmis dünya’miza.
Egeminizin karsinda saygiyla egiliyorum!
Cok minettarim!
Saygilarimla
Yüreğinize sağlık. Kutlarım 👏👏👏
Yüreğinize kaleminize emeğinize sağlık.
Asıl utanması gerekenler yüzsüz ve çok pişkin….Kutluyorum aynı duygular içindeyiz.
Fevzi öğretmenim ben teşekkür ederim, iyi ki varsınız.
Şerif öğretmenim dileğiniz dileğimdir, değerli yorumunuza teşekkür ederim.
İnsan olanın insanlığından utandığı anları olur: Ya utanma nedir bilmeyen utanmazların olduğu ülkemde insan olan ne yapsın! Zor bir dönemden geçiyoruz; yürekler buruk ,ama umutlar henüz tükenmedi. Demokrasinin tüm kural ve kurumlarıyla işlediği “DEMOKRASİLİ GÜNLERİ” yaşama dileklerimle, kutluyorum kalemdaşımı.
Asıl utanması gerekenler firarda!
Çok teşekkürler.