Yılın Son Akşamı Sevda Akyol Baştımar

YILIN SON AKŞAMI

yitip gittiğim bu kentte daha dün bahardı
bir başka yağardı yağmur
güneş bir başka doğar
güller bir başka kokardı
kimliksizdi maviler

Andok Dağı karlarla kaplı şimdi
döne döne düşüyorlar üzerime
canım kar taneleri

gölgesinde soluklandığım babam
iki büklüm olmuş yatakta
annemin saçlarına aklar düşmüş
bırakmış ellerimi yaşam, acımasızca

yıllar beni yormaz sandım
ne çok aldandım
yapraksız ağaçlar gibi yalnızlaştım

ah benim yaralı başım
gözlerime ilişen çizgilerim
yarım kalmış düşlerim
kendime geç kalmışlığım
bağışlayın beni ne olur!

gözgüdeki ‘ben’ hoş geldin
haydi gülümse
geç otur şöyle karşıma
dinle beni, söyleyeceklerim var sana

umut ektim yüreğime, duyumsa!
kök salacak yarınlarda
umuda yolculukta
mavilerde izler bırakıp
yeniden doğmak zamanıdır şimdi
yılın bu son akşamında…

Sevda A. Baştımar

Dipçe: gözgü/ayna

Sevda Akyol Baştımar’ın Kadın Olmak yazısını okumak için tıklayınız. 

Sevda Akyol Baştımar
Sevda Akyol Baştımar son yazıları (Hepsini Gör)
9

Bu yazıyı da okuyabilirsiniz

Söyleyemediklerim Hazal Kader Barın

Şiir

Bir cevap yazın